Het leek me leuk om wat dingen over mezelf te delen omtrent eten. Zo krijg je ook meteen een beter beeld over mijn manier van koken/bloggen.
Ik probeer zelf te zorgen dat ik bijna geen eten verspil.
Af en toe een rot blaadje sla of een stukje rotte appel dat ik er af moet snijden, daar ontkom ik niet aan, maar door steeds goed op te letten wat er nog in mijn koelkast/op de fruitschaal ligt, hoeft er bijna niets de prullenbak in. En door met restjes te koken word ik ook meteen creatiever.
Er groeien verse kruiden in mijn binnentuintje.
Ik woon al een tijd in een huis in de binnenstad met een binnentuintje waar weinig licht is, waardoor ik nooit geprobeerd heb kruiden te laten groeien. Maar eigenlijk valt dat hartstikke mee en komt er best wat zonlicht op de muren. Daarom heb ik nu wat verse kruiden aan de muur gehangen en ze doen het tot nu toe verrassend goed.
Ik ga bijna nooit uit eten.
Er zijn nog heel veel plekken in Leiden waarvan ik al heel lang zeg ‘daar moet ik echt een keer heen’ en dan ben ik er een jaar later nog niet geweest, oeps. Ik houd gewoon iets te veel van zelf koken denk ik. 😉
Vijf jaar geleden at ik nog geen 100 gram groenten per dag.
Inmiddels is dat minimaal zo’n 300 tot 500 gram per dag (in smoothies, op een boterham, als snack).
In de zomer van 2016 heb ik twee maanden lang een plantaardig eetschema gevolgd.
Dit is ook wel een beetje de reden dat ik meer groenten heb leren kennen en ze meer ben gaan eten, zoals ik al noemde. Heel leuk om kennis te maken met de plantaardige keuken.
Dat ik in 2016 een tijd plantaardig heb gegeten, heeft ervoor gezorgd dat ik ook daarna veel minder vlees en zuivelproducten at dan ik daarvoor deed.
Nu eet ik nog zo’n twee keer per week vlees.
Koffie drink ik niet, qua thee is er altijd genoeg keuze bij mij in huis.
De doosjes van een stuk of 20 verschillende soorten liggen hier opgestapeld.
Kiezen is niet mijn sterkste punt.
Ik kan altijd heel lang twijfelen over wat ik ga eten. Zeker als ik (wat niet vaak het geval is, maar als ik) in een restaurant naar de kaart zit te kijken. Het liefst wil ik altijd alles proeven.
Altijd te veel.
Het lukt me bijna nooit om precies de goede hoeveelheid eten klaar te maken. Ach ja, zolang het maar genoeg is. Stiekem ben ik alleen maar blij als ik nog een restje over heb voor de lunch de volgende dag. 🙂
Ik kan me nooit inhouden op de markt.
Van tevoren maak ik echt altijd een lijstje, en bij de supermarkt houd ik me daar meestal wel aan, maar als ik dan nog een paar aubergines of granaatappels kan meenemen voor een mooi prijsje, zitten ze alweer in mijn tas voordat ik er erg in heb.
De kookboeken in mijn kast krijgen te weinig aandacht.
Ik heb best een aantal leuke kookboeken, maar ik betrap mezelf er regelmatig op dat ik er wéér geen open heb geslagen de afgelopen maand. Ik beloof mezelf elke keer weer om het wat vaker te doen, en bij dezen ga ik het de komende maand weer proberen.
Mijn voorraadkast puilt uit.
En op het moment dat het echt allemaal naar beneden begint te vallen, haal ik gewoon weer andere, ‘minder belangrijke’ dingen uit de kast weg zodat er weer meer eten in kan. Het is gewoon zo fijn om van allerlei houdbare dingen die je regelmatig gebruikt iets in je kast te hebben liggen.
Ik bekijk elke week de bonusfolders en ga langs verschillende winkels om alles bij elkaar te shoppen.
Voor groente en fruit naar de markt, voor een aanvulling daarop en de standaard dingen naar de Dirk en voor dingen die ik dan nog mis of voor leuke bonusaanbiedingen naar de Albert Heijn.
Als ik een weekendje bij mijn ouders langs ga, dan kook ik.
Meestal ga je dan lekker ‘bij je ouders eten’ en dat zij dan voor je koken, maar ik ben al een week van tevoren aan het bedenken wat ik voor hen ga maken. Op zondagen het liefst lekker uitgebreid met een voorgerecht, toetje en wat lekkers voor bij de koffie/thee.
Ik sta meer dan 100 euro in de plus op de ‘Wie Betaalt Wat’ met mijn huisgenoten.
Wie Betaalt Wat is een app waarin je bijhoudt wie voor welke maaltijd heeft betaald, zodat je elkaar niet na elke maaltijd een tikkie hoeft te sturen). Tja, dat krijg je als je koken zo leuk vindt en alle boodschappen altijd al in huis hebt.
Bij veel maaltijden snijd ik de ingrediënten vaak lekker klein.
Voornamelijk bij salades, pasta’s en curry’s. Zo proef je in elke hap bijna alle ingrediënten terug.
Ik ben allergisch voor groene kiwi’s.
Hier kwam ik een keer achter toen er nog drie kiwi’s op de fruitschaal lagen en ik trek had in alle drie. Het voelde een beetje alsof ik botox had laten inspuiten.
Er zijn vast nog veel meer dingen te noemen, maar voor nu houd ik het hierbij. Ik hoop dat ik je hiermee een leuk inkijkje in mijn foodwereld heb gegeven.
Liefs,
Eline